Samengevat zijn de te volgen aanbevelingen ter vermindering van het gebruik van antibiotica in een groep varkens als volgt:   

1. Het uitgangspunt is een individuele behandeling
2. Inzetten op preventieve maatregelen wanneer bepaalde aandoeningen herhaald voorkomen en leiden tot systematisch antibioticumgebruik in groep
3. In alle gevallen moet klinisch onderzoek voorafgaand uitgevoerd worden aan een antibioticumbehandeling
4. Aanvullend moet monstername gebeuren voor laboratoriumonderzoeken (bacteriologie (isolatie of PCR), serologie) gevolgd door een gevoeligheidstest^{(1, 2)} op

• bedrijven gedefinieerd als ALARMGEBRUIKER binnen één of meerdere diercategorieën
• bedrijven met herhaalde (> 1) antibioticumbehandeling voor eenzelfde klinische diagnose⁽³⁾ bij eenzelfde groep       dieren of bij opeenvolgende rondes op hetzelfde bedrijf.

(1) Resultaten van een gevoeligheidstest van de geteste bacteriesoort is geldig binnen de diercategorie waarvan een stam werd getest en blijft 6 maanden geldig

(2) In de afwezigheid van resultaten van een antibacteriële gevoeligheidstest baseert de dierenarts zich voor een verantwoorde keuze van het antibacterieel middel op het AMCRA-formularium in combinatie met de resultaten van de antibacteriële gevoeligheidstesten bij pathogene kiemen van varkens, bijv. jaarlijks gepubliceerd door Diergezondheidszorg Vlaanderen (DGZ).

(3) Onder klinische diagnose wordt begrepen: een diagnose op basis van het klinisch onderzoek bij levende dieren of autopsie bij gestorven dieren

 

Veehouders en dierenartsen moeten goede praktijken toepassen met betrekking tot het voorbereiden, het bewaren en het toepassen van antibacteriële middelen in het drinkwater of het voeder op het bedrijf. Dit moet een goede homogeniteit en stabiliteit van de antibacteriële substanties in drinkwater en voeder garanderen en het risico op residuen van antibacteriële middelen in het drinkwater- of voedersysteem verminderen.